O leczeniu
Wybór sposobu leczenia zależy głównie od typu i zaawansowania nowotworu. Chorzy z rozpoznaniem raka płuca mogą być poddani operacji, chemioterapii, radioterapii, terapii ukierunkowanej, immunoterapii lub leczeniu składającemu się z kilku wymienionych metod.
Leczenie radykalne (przyczynowe) to leczenie, prowadzące do wyleczenia pacjenta przez zniszczenie wszystkich komórek nowotworowych w organizmie.
Leczenie paliatywne (objawowe) polega na zapobieganiu cierpieniu oraz leczeniu bólu i innych objawów somatycznych. Rak płuca i jego leczenie mogą powodować inne problemy zdrowotne tj. ból, duszność, przerzuty do innych narządów i tkanek, depresja. Opieka paliatywna ma na celu uniknięcie lub złagodzenie tych objawów.
W leczeniu raka płuca wykorzystywane są:
• miejscowe metody leczenia
• systemowe metody leczenia
Metody miejscowego leczenia są leczenie chirurgiczne (operacyjne) i radioterapia. Usuwają one lub niszczą nowotwór w klatce piersiowej. Mogą być również wykorzystywane jako leczenie objawowe, kiedy rak płuca rozprzestrzeni się do innych części ciała (np. radioterapia bolesnych zmian kostnych lub wycinanie przerzutów w mózgu).
Metodami leczenia systemowego są chemioterapia, terapia ukierunkowana oraz immunoterapia. W przypadku tych metod, leki przenikają do krwiobiegu i niszczą nowotwór lub zapobiegają wzrostowi i rozprzestrzenianiu się nowotworu w całym organizmie.
Podczas zwalczania nowotworu często zniszczeniu ulegają także zdrowe komórki i tkanki, co jest przyczyną występowania skutków ubocznych leczenia. Skutki uboczne zależą przeważnie od rodzaju oraz intensywności stosowanego leczenia. Przed rozpoczęciem leczenia, lekarz powinien wyjaśnić możliwe efekty uboczne oraz zaproponować sposoby, jakimi można sobie z nimi radzić.