Międzybłoniak opłucnej to rzadko występujący, ale jednocześnie najczęstszy nowotwór pierwotny opłucnej. Średni wiek zachorowania na międzybłoniaka opłucnej wynosi około 60 lat. Wśród przyczyn wystąpienia tego nowotworu głównie wskazuje się na ekspozycję na działanie azbestu. Międzybłoniak długo pozostaje bezobjawowy, dlatego rozpoznawany jest najczęściej w zaawansowanym stadium. Wówczas mogą wystąpić: ból w klatce piersiowej, duszności, kaszel, wysięk do opłucnej, utrata masy ciała, zniekształcenie klatki piersiowej.
Rokowanie jest szczególnie złe w zaawansowanych stadiach nowotworu, u chorych w złym stanie sprawności, z ubytkiem masy ciała i w starszym wieku. Mediana czasu przeżycia w zależność od zaawansowania choroby wynosi 4–18 miesięcy.
W Polsce jedyną metodą leczenia nieoperacyjnego międzybłoniaka opłucnej jest chemioterapia. Zatem leczenie międzybłoniaka immunoterapią skojarzoną byłoby pierwszą i jedyną opcją nowoczesnej terapii dla tej grupy chorych.
Dodatkowo, wyniki badania CheckMate 743 porównujące skuteczność skojarzonej immunoterapii (niwolumab w skojarzeniu z ipilimumabem) versus standardową chemioterapią są bardzo optymistyczne:
- redukcja ryzyka zgonu o 27%,
- wyższy odsetek pacjentów z 3-letnim okresem wolnym od progresji – 14% vs. 1%,
- wyższy odsetek pacjentów z 3-letnim okresem odpowiedzi na leczenie – 28% vs. 0%.
Prezes AOTMiT wydał pozytywną rekomendację dla dołączenia tego schematu leczenia do programu lekowego już w pierwszej linii leczenia. To kolejne wskazanie, w którym skojarzona immunoterapia znajduje zastosowanie.